รายชื่อโชกุน โตกุกาวะ (โชกุนตระกูลสุดท้าย)
นั้นมีทั้งหมด 15 คนโดยปฐมโชกุน (โชกุนคนแรกของ ตระกูลโตกุกาวะ) คือ
โตกุกาวะ อิเอยาสุ ผู้ก่อตั้งเอะโดะบาคุฟุเป็นไดเมียวคนหนึ่งที่สำคัญ เขาปราบปราม
คู่แข่งโดยใช้กำลังทหารเข้าควบคุมและทำสงครามเซะกิงะฮะระและได้แต่งตั้งตนเอง
ขึ้นเป็นโชกุน ของตระกูลโตกุกาวะปกครองญี่ปุ่นแต่นั้นมา
1. โตกุกาวะ อิเอยาสุ : Tokugawa Ieyasu ไดเมียวคนหนึ่งที่สำคัญ เขาปราบปราม
คู่แข่งรวบรวมผู้คนเข้าทำศึกและชนะในศึกเซะกิงะฮะระจึงได้เป็นโชกุนปกครอบญี่ปุ่น
ในค.ศ. 1603 โดยมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เมืองเอโดะ ในเวลาต่อมา 2 ปีหลังได้
ค.ศ. 1605 อิเอยาสุ ได้สละอำนาจลงจากตำแหน่งโดยให้บุตรชายของตน โตกุกาวะ
ฮิเดทาดะ ขึ้นมาเป็นโชกุนแทน แต่อำนาจต่างๆก็ยังอยู่ที่อิเอยาสุ อยู่ดี
2. โตกุกาวะ ฮิเดทาดะ : Tokugawa Hidetada ขึ้นดำรงตำแหน่งโชกุนในวัย 26 ปี
แต่ไม่ได้มีอำนาจมากนักในช่วงแรก พอมีอำนาจมากขึ้นในช่วงกลางก็สามารถขยาย
อำนาจออกไปได้อย่างกว้างขวางและได้ลงจากอำนาจในวัย 44 ปีสละตำแหน่งให้แก่
โตกุกาวะ อิเอมิสึ และยังมีอำนาจดั่งเช่นที่บิดา อิเอยาสุ เคยทำ
3. โตกุกาวะ อิเอมิสึ : Tokugawa Iemitsu ขึ้นเป็นโชกุนคนใหม่ขณะอายุได้เพียง
19 ปี โดยมีบิดาโชกุนคนก่อนคุมอำนาจอยู่เบื้องหลังเมื่อโชกุนคนก่อนสิ้น อสัญกรรมลง
ก็มีอำนาจขึ้นมา ในวัย 28 ปี เมื่อมีอำนาจแล้วท่านก็สั่งประหารน้องชายแท้ๆของท่านที่
พยายามลอบสังหารท่านแต่ไม่สำเร็จในยุคนี้มีเหตุกบฏ ชิมาบาระ ซึ่งเกี่ยวกับการแพร่
เข้ามาของศาสนาคริสต์ในยุคบิดาของท่านตั้งแต่ยุคโชกุนคนก่อน ทางรัฐบาลโชกุน
สามารถจัดการกับกบฏไว้ได้และประหารชาวบ้านที่เป็นกบฏนางาซากิ และยังได้เกิด
นโยบายปิดประเทศ เนื่องจากเรื่องกบฏ ที่มีศาสนาคริสต์และชาวต่างชาติเข้ามาเกี่ยว
ข้องอย่างมาก ทำให้ อิเอมิสึนั้นมีทัศนคติที่ไม่ดีนักต่อต่างชาติที่เข้ามาวุ่นวาย จึงได้
ออกกฏหมายปิดประเทศขึ้นมาหลายครั้ง ในเรื่องต่างๆ ทั้งการเข้าออก
- ห้ามคนญี่ปุ่นที่อาศัยนอกประเทศเกิน5 ปีกลับเข้ามา
- ให้เรือสินค้าจีนและฮอลันดา สามารถเทียบท่าที่ นางาซากิได้เท่านั้นห้ามชาวญี่ปุ่น
ที่เดินทางออกนอกประเทศไปกลับเข้ามาอีก
- เนรเทศชาวโปรตุเกส ที่ไม่ใช่พ่อค้าทั้งหมดไปที่มาเก๊าส่วนที่เป้นพ่อค้าให้อยู่ที่
นางาซากิและเดจิมะ
- ห้ามเรือโปรตุเกสมาเทียบท่าที่ญี่ปุ่นอีกต่อไป
ท่านโชกุนอิเอมิสึ ได้ถมทะเลขึ้นมาเป็นเกาะที่ริมทะเลเมืองนางาซากิ เรียกว่าเกาะเดจิมะ
"เกาะทางออก" เอาไว้เป็นสถานีการค้ากับฮอลันดา
4. โตกุกาวะ อิเอสึนะ : Tokugawa Ietsuna ในสมัยนี้หลังจากที่ โชกุนอิเอมิสึเสีย
ชีวิตไปก็ได้เกิดกบฏกลุ่มโรนิน*นำโดย มารูบาชิ ชูยะ ที่เป็นยบุตรชายของอดีตไดเมียว
แห่งเกาะชิโกกุ และ ยูอิ โชเซ็ตสึ ผู้ที่มีความหลงไหลใน บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ในยุคเดียวกับ
โอดะ โนบุนางะ คือ โทโตมิยะ ฮิเดโยชิ ที่ก้าวจากตระกูลต่ำศักดิ์ขึ้นมาครอง อำนาจ
เหนือญี่ปุ่นได้ (แต่มันนานมาแล้วก่อนพวกนี้จะขึ้นมาซะอีก) ทั้ง 2และพวกได้วางแผน
การกบฏต่อรัฐบาลบาคุฟุของ โตกุกาวะ ในเอโดะ วางแผนไว้ว่าจะเผาเมืองเอโดะ และ
จัดการรวบอำนาจเกียวโต (ที่อยู่ขององค์จักรพรรดิ) รวมไปถึงที่โอซาก้า (น่าจะเป็นใน
เชิงสัญลักษ์ เพราะฮิเดโยชิ เคยมีปราสาทอยู่ที่นั่น) แต่ก็ตามที่รู้ๆกันทั้ง 2 และพวก
ถูกจับได้เสียก่อน ทาง ยูอิ โชเซ็ตสึ ก็ทำเซ็ปปุกุ(ฮาราคีรี)*ตัวเองหนีความผิดตาย
ส่วน มารูบาชิ ชูยะ ก็โดนตัดสินประหารชีวิตเรียกเหตุการณ์นั้นว่า เหตุการณ์ปีเคอัง
- ยังมีกบฏ ชาวไอนุ เป็นชนพื้นเมืองในแคว้นมาซึมาเอะบนเกาะฮอกไกโดในประเทศ
ญี่ปุ่น
อิเอสึนะเป็นคนอ่อนแอ(ร่างกาย) สุขภาพไม่ค่อยจะดี จึงไม่มีบุตรทำให้การสืบ
เชื้อสายโชกุนคนต่อไปจึงไปตกอยู่ที่ โตกุกาวะ สึนะโยชิ น้องชายต่างมารดาของ
เขาแทน
อ่านต่อหน้าถัดไป >>> รายชื่อโชกุน โตกุกาวะ (โชกุนตระกูลสุดท้าย) 2
อ่านต่อได้ในหน้าถัดไปเลยครับสำหรับ รายชื่อโชกุนของตระกูลโตกุกาวะ
