ชื่อตัวละคร เรื่อง 8 เทพอสูรมังกรฟ้า









               หนังจีนอีกเรื่องนึงซึ่งเป็นนิยายกำลังภายในที่เขียนโดยนักเขียนชื่อดัง

อย่างกิมย้งและได้นำมาทำเป็นหนังชุดที่มีความสนุกที่สุดทั้งหักเหลี่ยมเฉือนคม

รวมถึงจิตใจเบื้องลึกของมนุษย์ความแค้น อ่อนโยน และคนจริงใจ เป็น

หนังจีนกำลังภายในที่มีความเกี่ยวข้องทางตัวละครและวิชากับมังกรหยก ซึ่งตาม

ช่วงเวลานั้นจะมาก่อนยุคของ มังกรหยก




ตัวละคร 8 เทพอสูรมังกรฟ้า  หมวด >>> หนังจีนกำลังภายใน


- ต้วนอี้   อ๋องน้อยแห่งต้าหลี่ นิสัยใจดี มีเมตตา มองโลกในแง่ดี สำเร็จยอดวิชา

ดรรชนีกระบี่หกชีพจร ลมปราณภูติอุดร และท่าเท้าท่องคลื่น ต้วนอี้นับเป็นตัวละคร

ที่มีลมปราณสูงสุดในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เนื่องจากดูดลมปราณของ

บุคคลต่างๆมากมายบางครั้งในดูดมาแบบไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ


- เฉียวฟง (เซียวฟง)  แตกฉานวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร และเพลงไม้เท้า

ตีสุนัข เป็นผู้มีวรยุทธสูงส่งมีคุณธรรมเฉียวฟงเป็นผู้ใช้วิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร

ได้อานุภาพร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ เป็นตัวละครเอกของเรื่องอีกคนที่นับว่า

มีนิสัยบุคลิกที่จริงใจมีน้ำใจมีคุณธรรม


- หลวงจีนซีจู๋(ฮือเต็ก) ซีจุ๊เป็นบุตรของเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินกับเย่เอ้อเหนียง

ประมุขวังคฤธรมีวรยุทธสูงส่งภายหลังซีจุ๊สาบานเป็นพี่น้องกับต้วนอี้ โดยนับเอา

เฉียวฟงรวมไปด้วย ปราบเต็งชุนชิวแก้แค้นให้อาจารย์กับศิษย์พี่ และได้เป็น

ราชบุตรซีเซี่ย เป็นตัวเอกของเรื่องที่ดูทึ่มๆไม่มีพิษภัยเป็นคนมีน้ำใจรักษาคำพูด


- มู่หยงฟู่ หรือ ม่อย้งฮก จอมยุทธ์หนุ่มผู้ถูกขนานนามเสมอเฉียวฟง เฉียงฟงเหนือ

มู่หยงใต้รู้วิชาแทบทุกแขนงมีพรสวรรค์อีกทั้งยังมีสุดยอดวิชามากมายออกตามหา

ชาวยุทธ์ หมายฟื้นฟูราชบังลังก์ของตระกูลมู่หยงที่ถูกล้มล้างไป เจ้าเล่ แสนกล

แยบยลคมคาย นิสัยไม่ค่อยดีนักทำทุกอย่างได้เพื่อเป้าหมาย


- หวังอวี่เยียน หรือ เฮ้งอวิ้เหงียน นางในฝัน สามงามที่ปักใจรักมู่หยงฟู่ และ

เป็นคนที่ ต้วนอี้หลงไหลยิ่งนัก ฉลาดหลักแหลมรู้เคล็ดวิชายุทธแทบทุกแขนงเป็น

คนนิสัยดี วาจาสุภาพใครเห็นใครก็รัก


- มู่หยงป๋อ  บิดามู่หยงฟู่  มีวรยุทธสูงมากหลบซ่อนจากการไปหลอกลวง

ชาวยุทธในอดีตไปแอบฝึกวิชาในหอคัมภีร์ของวัดเส้าหลิน


- เซียวหยวนซาน ชาวซิตัน บิดาของ เฉียวฟง มีวรยุทธล้ำเลิศ หลบซ่อนฝึก

วิชาอยู่ที่เดียวกับมู่หยงป๋อ ด้วยความเคียดแค้นต่อชาวยุทธที่เข้าใจผิดฆ่าเมีย

ของตนจึงคิดแก้แค้นแต่ด้วยพระธรรม ทำให้เขาได้รับแสงสว่างแห่งธรรม


- อาจู สาวใช้อยู่กับคุณชายมู่หยงฟู่ สนิทสนมกับหวังอวี่เยียนและอาเพ่ก

สามารถปลอมตัวเปลี่ยนโฉมได้ เป็นพี่น้องต่างแม่ของต้วนอี้เป็นลูกสาวของ

ต้วนเจิ้งฉุนมีลักษณะที่งามทั้งน้ำใจและใบหน้า


- อาจื่อ ศิษย์ของผู้เฒ่าหมู่ดาวติงชุนชิวเป็นบุตรสาวของต้วนเจิ้นฉุน เอาแต่ใจ

ร้ายกาจ เป็นน้องสาวของอาจู งามดั่งอสรพิษร้าย หลังจากพี่สาว (อาจู)

ตายลงนางก็ได้ติดตามแต่เฉียวฟงนางหลงไหลในตัวพี่เขยเป็นอย่างมาก


- อาเพ่ก หนึ่งในสาวใช้มู่หยงฟู่


- ต้วนเจิ้งหมิง เป็นฮ่องเต้ต้าหลี่ เป็นลุงแท้ๆของ ต้วนอี้ เป็นฮ่องเต้ที่มีวิทยา

ยุทธดีที่สุด


- ต้วนเจิ้งฉุน พ่อของต้วนอี้ เจ้าชู้เมียมาก ลูกมาก ยุ่งกับเรื่องผู้หญิง แต่มี

วรยุทธสูงส่ง


- เยลุกี ฮ่องเต้ซิตันปลอดภัย เคยชุบเลี้ยงเฉียงฟงและอาจือไว้ด้วยความรักและ

หวังเอาไว้ใช้งาน


- ต้วนเหยียนชิ่ง พี่ชายคนตนโตของตระกูลต้วน ถูกกีดกันราชบัลลังค์ของ

แคว้นต้าหลี่และโดนทำร้ายบาดเจ็บหนัก แต่ยังมีวรยุทธสูงมากเป็นพี่ใหญ่ของ

พวก 4 คนโฉด และ เป็นพ่อที่แท้จริงของต้วนอี้


- เจ้าอาวาสวัดเทียนหลง   -  เสียนขู่ไต้ซือ  - อู๋หมิงไต้ซือ   -  หลวงจีนหอไตร

(เก่งที่สุดในหนังแล้วแหละคนนี้)  -   คิ่วม้อจือ(จิวม่อจื้อ)


- เต็งชุนชิว หรือ ติงชุนชิว เต็งชุนชิวเป็นเจ้าสำนักหมู่ดาว เป็นศิษย์ทรยศ

สำนักสราญรมย์ของอู๋หยาจื่อ


-  โหยวตั้นจือ  หลงไหลอาจื่อ จนไม่สนใจอะไรเป็นคนมีฝีมือ แต่กลับไม่เอา

อะไรเลยนอกจากอาจื่อคนเดียว



สำนักสราญรมย์


- แม่เฒ่าทาริกาเทียนซัว แห่งวังคฤธรศักดิ์สิทธิ์ ศิษน้องของอู๋หยาจื่อ มีวิชา

มากมาย มียันต์เป็นตาย หัตถ์ตัดกิ่งบ๊วย เท้าท่องร้อยแปร


- อู๋หยาจื่อ (บ้อไง้จื้อ)เจ้าสำนักสราญรมย์ มีฝีมือมากที่สุดเก่งที่สุดในบรรดา 3

ศิษย์พี่น้องของสำนักสราญรมย์


- เป็นศิษย์น้องลำดับที่ 3 ของ สำนักสราญรมย์ เป็นมารดาของหวังฮูหยิน

ซึ่งเป็นยายของหวังอวี่เยียน นางเอกของเรื่องอีกด้วย เป็นอริกับศิษย์พี่อย่าง

แม่เฒ่าทาริกา



สี่คนโฉด 


- 1.ต้วนเหยียนชิ่ง    2.เย่เอ้อเหนียง   3.หนานไห่เอ้อเสิน   4.ฮุ้นตงเฮาะ

พี่น้อง หรือสาวๆ ของ ต้วนอี้ (เด็กของอ๋องน้อยเขาละ ขำขำนะ)


- มู่หวั่นชิง   หวังอี่เยียน  จงหนิง  (ทั้ง3 ถือว่ามีพ่อคนเดียวกันกับ ต้วนอี้ คือ

ต้วนเจิ้งฉุน แต่จริงๆแล้วต้วนอี้ไม่ใช่ลูกแท้ๆของต้วนเจิ้งฉุน)


- เมิ่งกู คนรักที่ทำให้ ซีจุ๊ ผิดศีลขณะตอนเป็นหลวงจีน