ยุคเรเนอซองส์ Renaissance คืออะไร
ยุคเรเนอซองส์ Renaissance คืออะไร
ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่อยู่ในช่วงปลายสมัยกลางถึงต้นสมัยใหม่ ซึ่งการเริ่มต้นของยุค
ฟื้นฟูศิลปวิทยาในช่วงปลายสมัยกลาง เป็นปัจจัยสำคัญที่ชักนำโลกเข้าสู่สมัยใหม่ คือ วิทยาการต่างๆ
จากยุคโรมัน ถูกฟื้นฟูขึ้นยกระดับมาและแผ่หลายกระจายไปในแถบยุโรป คือ
ยุคสมัยเรเนอซองส์ Renaissance ความเป็น อยู่วิทยาการต่างๆ ทั้งด้าน ศิลปะ วัฒนธรรม วิทยาศาสตร์
ศาสนาจิตรกรรมและประติมากรรม สถาปัตยกรรม ซึ่งส่งผลเข้าไปแผร่หลายในยุโรปทั่วทุกประเทศ
หรือเรียกอีกในอีกรูปแบบว่า เป็นยุคที่มีการใช้ชีวิต ละเมียด หรูหรา ฟู่ฟ่า อู้ฟู่ และการพัฒนาต่างๆ
กินเวลาตั้งแต่ราวคริสต์ศตวรรษที่ 14 ถึง 16
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 ในยุคนี้มีบุคคลสำคัญก่อกำเนิด ขึ้นมากมายเช่น เลโอนาร์โด ดา วินชี ,
มีเกลันเจโล (ไมเคิล แองเจลโล่) เซอร์ไอแซก นิวตัน , มาร์ติน ลูเธอร์, ฟีลิปโป บรูเนลเลสกี ,
กาลิเลโอ กาลิเลอี , วิลเลียม เชกสเปียร์ ซึ่งเป็นยุคที่รุ่งเรืองเฟื่องฟู ด้านทรัพยากรบุคคลเป็นอย่างมาก
ความหมายของ คำว่า เรเนอซองส์ Renaissance
เรเนอซองส์ Renaissance หมายถึง การเกิดใหม่ การคืนชีพ ซึ่งเป็นการหมายถึงวิทยาการ องค์ความรู้
ต่างๆ สมัยกรีกและโรมันในอดีต ซึ่งเคยรุ่งเรืองให้กลับมาอีก เป็นยุคที่ไม่ได้ลอกเลียนแบบยุคของ กรีก
หรือโรมันเป็นอย่างใด แต่เป็นยุคแห่งการค้นคว้า สร้างสรรค์ ลักษณะเฉพาะของบุคคล แต่ละคนทั้งเรื่อง
วิทยาศาสตร์ และวิทยาการแขนงต่าง ๆ ที่มีความกระตือรือร้นคิดค้นสิ่งใหม่ๆ แข่งขันกันสูง อาจเรียกได้ว่า
เป็น "สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา"
ซึ่งจุดเริ่มต้นรากฐานของยุคนี้นั้นเริ่มต้นมาจาก อิตาลี หลังจากผ่านช่วงยุคกลางหรือยุคมืดมาเป็นเวลา
ยาวนานนับพันปี ยุคเรเนอซองส์ เหมือนเป็นการจุดเริ่มต้น ของการพัฒนาเพื่อเข้าสู้สมัยใหม่ วิทยาการ
ใหม่ๆ ความเป็นอยู่ ศิลปะ ความหรูหรา ต่างๆ เข้ามาอย่างเรื่อยๆแบบไม่สิ้นสุดเท่าที่จะสร้างสรรค์กันออกมา
จึงเป็นยุคของความรู้ ยุคของนักปราชญ์ ยุคของผู้มีสติปัญญาที่รุ่งเรืองยุคหนึ่งในยุโรป ซึ่งในนั้นรวมถึงการ
ปฏิรูปศาสนาคริสต์ โดย มาร์ติน ลูเธอร์ (Martin Luther) อีกด้วย ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นยุครุ่งเรืองของผู้มี
ความรู้อย่างแท้จริง เทคโนโลยีในสมัยเรเนอซองส์ ถูกพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ จนในช่วงปลายของสมัยใหม่
สถาปัตยกรรมเรเนอซองส์
ริเริ่มขึ้นโดยฟีลิปโป บรูเนลเลสกี (ค.ศ. 1377 - ค.ศ. 1446) และเริ่มเป็นผลมาถึง ราวต้นคริสต์ศตวรรษที่15
และรุ่งเรืองไปจนถึง ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 17 เมื่อบางประเทศในทวีปยุโรปหันมาฟื้นฟูความสนใจเกี่ยวกับ
ปรัชญากรีก และ โรมันโบราณ และวัตถุนิยม แพร่หลายไปทั่วประเทศอิตาลี และต่อไปยังฝรั่งเศส เยอรมนี
อังกฤษ รัสเซีย และประเทศอื่นๆ
ผู้ปฏิรูปศาสนาคริสต์
มาร์ติน ลูเทอร์ Martin Luther โดยแยกมาเป็นนิกายโปรเตสแตนต์ เพราะไม่เห็นด้วยกับคำสอนของ
คริสตจักรโรมันคาทอลิกบางข้อ โดยการปฏิรูปนี้เกิดขึ้นในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เรียกว่าการปฏิรูปศาสนา
ฝ่ายโปรเตสแตนต์ นิกายที่ถือหลักเทววิทยาตามแนวคิดของลูเทอร์เรียกว่า นิกายลูเทอแรนซึ่งเป็นนิกาย
ย่อยในนิกายโปรเตสแตนต์
