แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ บาคุฟุ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ บาคุฟุ แสดงบทความทั้งหมด

การปฏิรูปเมจิ คือ (ฉบับย่อพอเข้าใจ)




การปฏิรูปเมจิ คือ (ฉบับย่อพอเข้าใจ)


 การปฏิรูปเมจิ การเปลี่ยนแปลงการปกครองจากยุคโชกุน โตกุกาวะ เปลี่ยนถ่าย

อำนาจมาที่จักรพรรดิอย่างแท้จริง โดยมี แคว้นซัทสึมะ  แคว้นโชชู  และแคว้นโทสะ

ต่อต้านรัฐบาล โชกุนโตกุกาวะ โยชิโนบุ เพื่อรวบอำนาจจากรัฐบาลโชกุนโตกุกาวะ

กลับคืนสู่จักรพรรดิอีกครั้งหนึ่ง เป็นการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองครั้งยิ่งใหญ่ใน

ยุคสมัยนั้น ทั้งการปกครองโครงสร้างทางสังคมของญี่ปุ่น จากระบบศักดินามาเป็น

ทุนนิยม โดยยุคก่อนหน้าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงถูกเรียกว่า บากูมัทสึ  เป็นชื่อเรียก

ช่วงเวลาปลายยุคเอโดะซึ่งนำไปสู่การสิ้นสุดของรัฐบาลโชกุนโตกุกาวะ เป็นช่วงที่ญี่ปุ่น

เปลี่ยนผ่านนโยบายจากรัฐบาลแบบศักดินาของโชกุนไปสู่รัฐบาลสมัยใหม่ในยุคเมจิ

ทั้ง แคว้นซัทสึมะ  แคว้นโชชู  และแคว้นโทสะ ก่อตั้งกลุ่มพันธมิตรซัตโช เพื่อริเริ่ม

การปฏิรูปสมัยเมจิ โดยได้รับการสนับสนุนจากจักรพรรดิโคเม โดยมี ซากาโมโตะ เรียวมะ ,

ไซโก ทาคาโมริ , คิโด ทากาโยชิ  เป็นแกนนำในเรื่องนี้



โดนบีบให้ยอมแพ้และคืนอำนาจให้แก่องค์จักรพรรดิ เป็นการสิ้นสุดระบอบศักดินา

โชกุนรัฐบาลบาคุฟุ โชกุนคนที่ 15 แห่งตระกูลโตกุกาวะ คือ โตกุกาวะ โยชิโนบุ

ก็ได้สิ้นสุดลงไป หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดสงครามโบะชิง เป็นศึกระหว่างฝ่าย

สนับสนุนจักรพรรดิ กับกองทัพของอดีตโชกุน ในที่สุด กองทัพของโชกุนก็พ่ายแพ้

ส่งผลให้จักรพรรดิมีพระราชอำนาจเต็มเหนืออดีตโชกุนโยชิโนบุอย่างสมบูรณ์เด็ดขาด

จากในตอนแรกที่ยังให้เข้ามาเป็นประธานในคณะปฏิรูปและยังมีอิทธิพลเป็นอย่างมาก

ในการบริหารเพราะถึงจะถูกลดอำนาจปลดไปแต่ก็ยังคงมีอำนาจควบคุมคนของตน

อยู่มากสามารถสั่งการบริหารบ้านเมืองได้ทำให้ฝ่ายจักรพรรดินั้นทำอะไรลำบากแต่

หลังจากสงคราม ฝ่ายสนับสนุนโชกุนพ่ายแพ้ โชกุนโยชิโนบุก็หมดอำนาจลงอย่างมาก

กองกำลังบางส่วนของโชกุนได้หลบไปอยู่ที่เกาะฮอกไกโดและพยายามแบ่งแยก

ดินแดนตั้งเป็นรัฐอิสระ คือ สาธารณรัฐเอโสะ แต่ก็โดนหยุดยั้งเอาไว้โดยฝ่ายสนับสนุน

จักรพรรดิ ฝ่ายโชกุนพ่ายพ้ในครั้งนี้เป็นการตัดกำลังที่จะขึ้นมามีอำนาจอีกครั้งของ

โชกุนโตกุกาวะโดยสิ้นเชิง อำนาจทั้งหมดตกมาอยู่กับพระจักรพรรดิโดยสมบูรณ์

อย่างแท้จริง

ส่งผลให้ญี่ปุ่นก้าวหน้าไปอย่างมาก ระบบกองทัพก็ก้าวไปในรูปแบบจากตะวันตก

การปฏิรูปสมัยเมจิทำให้ประเทศญี่ปุ่นก้าวสู่ระบบอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว


สามารถจัดการบรรดา อำนาจเก่า เจ้าแคว้น ไดเมียวที่ยังแข็งข้อได้จากการรวมตัว

เป็นกลุ่มผู้มีอำนาจจากแคว้นพันธมิตร ส่งเสริมอำนาจแด่องค์จักรพรรดิ ถึงจะมี

การต่อต้านแนวคิดการถวายดินแดนคืนให้แก่จักรพรรดิในช่วงแรกแต่ท้ายที่สุด

ทุกคนก็ทำตาม ด้วยการนำของแคว้นซัทสึมะ ทำให้แคว้นอื่นทำตามทำให้รัฐบาล

กลางโดยจักรพรรดิมีอำนาจเหนือดินแดนทั่วราชอาณาจักร จนในตอนสุดท้ายมี

การยกเลิกชนชั้นทั้ง4 คือ ซามูไร เกษตรกร ช่างฝีมือ และพ่อค้า

ยากที่สุดน่าจะเป็นซามูไร แต่ในที่สุดก็สามารถจัดการได้แม้จะต้องเสียเงินมาดูแล

ซามูไรอย่างมหาศาลและใช้เวลาเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆก็ตาม






บาคุฟุ (Bakufu) คือ




บาคุฟุ


     บาคุฟุ คือแปลว่า "ทำเนียบรัฐบาล" หมายถึงระบอบการปกครองที่นำโดย

โชกุน 

โชกุน หรือชื่อตำแหน่งทางการว่า เซอิไทโชกุน เป็นตำแหน่งที่แต่งตั้งโดยองค์

พระจักรพรรดิที่เมืองเกียวโต มอบให้แก่ซามูไรชั้นสูงที่สืบเชื้อสายมาจากตระกูล

มินาโมโตะโบราณ ซึ่งเราจะพูดถึงบาคุฟุในสมัยของตระกูลโตกุกาวะคือการปกครอง

ระบบศักดินาที่สถาปนาขึ้นโดย โชกุนคนแรก ของตระกูลโตกุกาวะ

โตกุกาวะ อิเอยาสุ
 โตกุกาวะ อิเอยาสุ :  คือผู้สถาปนาบาคุฟุ (รัฐบาลทหาร) ที่เมือง เอโดะ(โตเกียวในปัจจุบัน)
และ โชกุน คนแรกของ ตระกูลโตกุกาวะ

 คือ โตกุกาวะ อิเอยาสุ เป็นเสมือนรัฐสภาขึ้นมาปกครองประเทศญี่ปุ่นโดยมีเหล่าบรรดา

ไดเมียวจากแค้วนต่างๆในเขตของญี่ปุ่นเข้ามร่วมกันปกครองบ้านเมืองโดยมีหัวหน้าหรือ

ประมุขใหญ่คือ โชกุน ซึ่งมีหน้าที่รับใช้ดูแลประเทศจากองค์จักรพรรดิที่เกียวโต แต่ความ

จริงแล้วนั้นอำนาจบริหารทั้งหมดก็อยู่ที่โชกุนอยู่ดี มิใช่ที่องค์จักรพรรดิแต่อย่างใด การ

บริหารแนวทางการปกครองต่างๆก็ออกจากบาคุฟุไปทั้งหมด


        ใช้อำนาจบริหารประเทศแก้ปัญหาและวางนโยบายต่างๆให้แก่ประเทศทั้งสิ้น

ซึ่งก็อยู่ในอำนาจของโชกุนตระกุลโตกุกาวะ อีกเช่นเคยมีสภาขุนนาง ทำหน้าที่เป็นผู้ให้

คำชี้แนะแก่โชกุน ประกอบด้วย


 - โรจู เป็นตำแหน่งขุนนางอาวุโสที่สูงที่สุดรองจากโชกุน เป็นคนคอยให้คำปรึกษาและ

เสนอแนวทางบริหาร


 - ไทโร เป็นตำแหน่งขุนนางอาวุโสที่มีอำนาจเหนือโรจู แต่ไม่ใช่ตำแหน่งตายตัวจะตั้ง

ก็ได้หรือตั้งพอเป็นพิธีก็ได้ หรืออาจจะตั้งมาเพื่อบริหารงานเนื่องจากโชกุนไม่สามารถ

ทำได้ด้วยตัวเองอย่างในยุคของ โตกุกาวะ อิเอโมชิ ที่เป็นโชกุนตั้งแต่ยังเด็กจึงต้องมี

ไทโรขึ้นมาช่วยดูแลงาน


 - วากาโยชิโดริ ตำแหน่งขุนนางอายุน้อย ทำหน้าที่เป็นข้ารับใช้ส่วนตัวของโชกุน


 - บุเกียว เป็นหน่วยงานที่ดูแลเรื่องการเงินและดูแลเมืองที่ปกครองโดย บาคุฟุ เขต

ปกครอของโชกุนที่ไม่ใช่ของไดเมียวอื่นๆ


ฮัน คือพื้นที่ปกครองที่ห่างออกไปให้แก่ไดเมียวไปปกครองซึ่งเป้นเหมือนเขตแคว้นที่

ขึ้นตรงต่อโชกุนนั่นเอง สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตมีกำลังทหารได้ระบบฮันที่ให้ไดเมียว

ไปปกครองแบ่งได้ตามชั้น ดังนี้


 - ชินปัง ปกครองโดยไดเมียวซึ่งเป็นเครือญาติหรือสาขาย่อยของตระกูลตะกูลโทกุกาวะ

ซึ่งใกล้ชิดสนิทกับโชกุนมากที่สุดคือพวกโกะซังเกะ สาขาย่อยของตระกูลโตกุกาวะที่

สามารถเข้ารับตำแหน่งโชกุนได้หากสาขาหลักของโชกุนสิ้นสุดลง


 - ฟุได  ไดเมียวที่มาจากตระกูลที่เป็นข้ารับใช้เดิมของตระกูลโตกุกาวะ หรือเข้าเป็นพวก

สวามิภักดิ์ก่อนยุทธการเซะกิงะฮะระ ซึ่งไดเมียวตระกูลเหล่านี้มีอำนาจและบทบาทที่

สำคัญในการปกครองส่วนกลางของรัฐบาลบาคุฟุเป็นอย่างมาก


 - โทซะมะ ไดเมียวที่สืบเชื้อสายมาจากผู้ปกครองแคว้นใหญ่ในยุคเซ็งโงะกุ และถูก

ผนวกเข้ามาอยู่ในอำนาจของโชกุนหลังจากสงครามยุทธการเซะกิงะฮะระ ซึ่งก็คือผู้แพ้

หรือพวกที่ไม่อ่อนข้อต่อสงครามในยุคแรกก่อตั้งบาคุฟุโทซะมะถือว่ามีฐานะต่ำกว่า

ไดเมียวฟุไดและถูกกีดกันจากการปกครองส่วนกลาง



    เพื่อเป็นการตัดปัญหาเรื่องความมั่นคง แต่โทซะมะเหล่านี้มักมีแคว้นที่ใหญ่และ

มีความชำนาญในพื้นที่มากมีอำนาจอยู่รอบนอกมาอยู่ทำให้โชกุนต้องลดอำนาจของ

พวกโทซะมะ (ที่จริงก็ทุกพวกแหละ)ในยุคของ โทกุกาวะ อิเอมิสึ จึงได้จัดการนโยบาย

ตัวประกันขึ้น คือ ซังคิง โคไตให้ไดเมียวทุกแคว้นสร้างปราสาทภายในเมืองเอโดะ

ให้พักอยู่ที่ปราสาท 1 ปีแล้วกลับไปปกครองแคว้นอีก 1 ปี สลับกันไปมาโดย 1 ปีที่

ไม่ได้อยู่ปกครองก็จะให้พ่อบ้านหรือคะโร เป็นคนปกครองแทนไป และบรรดาภรรยา

และบุตรของไดเมียวนั้นๆจะต้องอยู่ที่เอโดะตลอดเวลาห้ามตามไปด้วยซึ่งแคว้นของ

ไดเมียวพวกโทซะมะนั้นอยู่ไกลการเดินทางลำบากและสิ้นเปลือง เสมือนการตัดกำลัง

และลดอำนาจไปในตัว อย่างไรซะบาคุฟุก็ต้องล่มสลายลงด้วยฝีมือของบรรดาไดเมียว

โทซะมะอยู่ดีในตอนท้ายที่สุด


   บาคุฟุ แปลง่ายๆคือ รัฐบาลของโชกุนที่ใช้ในการบริหารประเทศ จะดีหรือร้ายก็

ต้องขึ้นอยู่กับนโยบายที่ออกไปจากที่นี่ขนาดองค์จักรพรรดิยังไม่สามารถทำอะไรได้

อย่างมากสุดเพียงแค่แสดงความไม่พอใจเท่านั้นแต่ก็ไม่สามารถยับยั้งหรือห้ามอะไร

ได้นอกเสียจากจะมีไดเมียวพวกโทซะมะสนับสนุนหรือไม่เห้นชอบก่อการขึ้นอย่างใน

การปฏิรูปเมจิที่ทำให้ ระบบฮันและโชกุนไดเมียวทั้งหลาย ล่มสลายลง

บาคุฟุ = Bakufu




โชกุน คืออะไร




โชกุน คืออะไร


  โชกุน (shogun โชงุง ) เป็นชื่อเรียกตำแหน่งทางการทหารของญี่ปุ่นสมัยโบราณ  

คำว่าโชกุนเป็นคำย่อของคำว่า เซอิไทโชกุน ( sei-i taishogun) หรือแม่ทัพปราบแดน

เถื่อน รัฐบาลของโชกุนมีชื่อเรียกว่าบาคุฟุ ซึ่งเป็นตัวจักรสำคัญในการบริหารประเทศ

ที่มีไดเมียวแต่ละแคว้นปกครองตนเองคล้ายๆรวมตัวกันอยู่ใต้อำนาจโชกุนในรูปแบบ

สมาพันธรัฐ ซะมากกว่าราชอาณาจักร ซึ่งจริงๆญี่ปุ่นก็มีสมเด็จพระจักรพรรดิแต่เป็น

เหมือนสมมติเทพเป็นโอรสของเทพเจ้าเป็นสัญลักษณ์ความเคารพของผู้คนเสียมาก

กว่าไม่ได้มีอำนาจอะไรมากมายจนถึงช่วงปฏิรูปเมจินั่นเอง โชกุนที่ดังๆ ที่รู้จักกัน

ก็ โชกุน อาชิคางะ จาก อนิเมะ ยุค70 อย่างอิคคิวซัง หรือ โชกุน อิเอยะสุ ที่เป็น

โชกุนคนแรกของตะกูล โตกุกาวะ ที่ก่อนจะเกิดเกิดปฎิรูปเมจิ ที่มักมีเอาเรื่องราว

ช่วงนั้นมาทำเป็นซีรีย์ การ์ตูน อนิเมะอยู่บ่อยครั้ง ซีรีย์ที่ตรึงใจแอดมากที่สุดคืด

อัทสึฮิเมะ หรือ เจ้าหญิงอัทสึ นั่นเอง



    อำนาจของโชกุนในยุคแรกนั้นเป็นเสมือนผู้มีอำนาจในด้านการทหารการสงคราม

ซึ่งเป็นอำนาจชั่วคราวเพราะเป็นตำแหน่งที่ถูกส่งไปปราบคนเถื่อนไปเพื่อทำสงคราม

แต่หลังจาก มินาโมโตะ โนะ โยริโตโมะ ในช่วงปี ค.ศ.1192 ได้ตั้งรัฐบาลปาคุฟุขึ้น

ซึ่งกลายเป็นรัฐบาลทหารนั่นแหละครับ ยึดอำนาจมาปกครองประเทศเสียเองเลย

ใช้กำลังและพวกที่นอบน้อมต่อตน ในช่วงแรกหรือบางช่วงก็ได้รับการแต่งตั้งพอเป็น

พิธีจากทางจักรพรรดิ ซึ่งเป็นการแต่งตั้งเพียงในนามเท่านั้นอำนาจในการสืบทอดหรือ

ตัวโชกุนรุ่นต่อๆมาที่สืบต่อกันก็ไม่ได้อยู่ที่จักรพรรดิหรอก อีกนัยนึงคือไดเมียวซึ่งเป็น

เจ้าผู้ครองแคว้นครองเมืองต่างๆบนเกาะของประเทศญี่ปุ่นทั้งหลายแหละครับ ที่จะขึ้น

เป็นโชกุนอยู่ที่ว่าใครมาจากตระกูลไหนและมีอำนาจยอมให้ผู้อื่นสยบมากเพียงใด 

ไดเมียวที่มีชื่อเสียงแต่มาจากตระกูลต่ำ อย่าง โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ  ก็ขึ้นเป็นโชกุน

ไม่ได้แต่ยังมีความสามารถเชิดคนอื่นได้และกลายเป็นไดเมียวที่มีอำนาจมากกว่า

โชกุน 


   ถ้าจะให้เรียกแบบเราๆก็นอมินี ดีๆ นั่นเอง (แต่สุดท้ายก็เป็น คัมปะกุ หรือผู้สำเร็จ

ราชการแทนจักรพรรดิ)  โชกุนแต่ละคนที่ขึ้นมาก็ต้องปกครองและผ่านสงครามกัน

มาทั้งสิ้นหรือไม่ก็ต้องมีเสียงสนับสนุนจากไดเมียวอื่นๆ ซึ่งประกอบรวมตัวกันเรียกว่า

พันธมิตรแบบ ชินปังที่ปกครองโดยไดเมียวซึ่งเป็นเครือญาติหรือสาขาย่อยของโชกุน 

รวมไปถึง ฟุไดไดเมียว เป็นกลุ่มผู้จงรักภักดีต่อโชกุนในระดับปานกลาง โดยจะเป็น

กลุ่มตระกูลผู้รับใช้มาเก่าก่อนหรือเข้ามาก่อนสงคราม (สงครามในที่นี้ก็คือสงคราม

เพื่ออย่างชิงความเป็นใหญ่ อย่าง สงครามเซกิฮาระ ) อีกพวกคือโทซะมะไดเมียว

ก็คือแคว้นอื่นๆจะให้ปกครองเมืองไกลๆจากฟุไดที่ไม่ใช่พวกเดียวกันหรือเข้ามารวม

ตัวกับรัฐบาลบาคุฟุทีหลัง หรือแพ้สงครามจำยอมเข้าร่วม เจ้าเมืองไดเมียวเหล่านี้

จะต้องเข้ามาอยู่ในเอโดะ (คล้ายๆตัวประกัน ปีเว้นปี โดยมีคะโรคอยดูแลแคว้นให้ใน

ยามที่ตนต้องเข้ามาอยู่ในเอโดะ) มีสิทธิมีเสียงน้อยกว่าพวกฟุไดไดเมียวนั้นทำให้พวก

โทซะมะนั้นต้องการล้มบาคุฟุเพื่อสิทธิและเสียงที่เท่าเทียมกันและถวายคืนอำนาจแก่

องจักรพรรดิเป็นที่มาของ ปฏิรูปเมจิในช่วงท้ายของโชกุนตระกูลโตกุกาวะ ซึ่งเป็น

โชกุนตระกูลสุดท้ายของญี่ปุ่น โชกุนโดยเนื้อแท้ก็คือเหมือนนายกรัฐมนตรีควบผู้บัญชา

การทหารสูงสุดในตำแหน่งเดียวในยุคสมัยนั้นทำการปกครองใช้อำนาจของตนอย่าง

เต็มที่สืบทอดอำนาจผ่านเชื้อสายของตนไม่ทางตรงก็ต้องมีเชื่อสายสาขาย่อยมารับ

ช่วงกันต่อจนกว่าจะมีตระกูลใหม่มีอำนาจมากกว่าหรือการล้มล้างหายไปของโชกุน

ตระกูลนั้นโดยมีผู้อื่นที่มีอำนาจกว่าขึ้นแทน



   ตำแหน่งโชกุนนั้น จะสืบต่อกันทาสายเลือดครับ จนกระทั่งอำนาจในสายตระกูล

เริ่มตกลง ก็จะเข้าช่วงแย่งชิงอำนาจกันใหม่เพื่อขึ้นเป็นใหญ่


   โชกุนคือตำแหน่งผู้อำนาจสูงที่สุด เนื่องจากองค์พระจักรพรรดิ เป็นตำแหน่งเชิง

สัญลักษณ์เท่านั้นเองโชกุนคนสุดท้ายก่อนเกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองคือ 

โตกุกาวะ โยชิโนบุ